"ξένος" μεταξύ γνωστών

Εχω διαβασει για αυτο με το παραδειγμα σε ενα λιβαδι με λουλουδια.
Προσωπικά τα λουλούδια τα σιχαίνομαι όσο τίποτα(περιεργο θα μου πεις, σε ολες αρεσουν). Σε μενα οχι. Το παράδειγμα λέει ότι ένας ανθρωπος που βρίσκεται σε ένα λιβάδι με πολλά κίτρινα λουλούδια θα προσέξει πάντα το ένα και μοναδικό κόκκινο. Αλλά όλως περιέργως με την δεύτερη ή τρίτη σκέψη θα προτιμήσει κάποιο απ τα κίτρινα. Είναι πολλά μαζί και ίδια. Στο κάτω κάτω κάτι ξέρουν και είναι ίδια.
Το τίμημα της διαφορετικότητας είναι η μοναξιά. Αυτό συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Όταν δε συμβιβάζεσαι, όταν δε σου αρκούν τα επιφανειακά που αρκούν στους γύρω σου, όταν λες τη γνώμη σου σε έναν χώρο με πολλά κίτρινα λουλούδια ενώ είσαι το κόκκινο, χωρίς να φοβάσαι.
Δε θα ρωτήσω γιατί οι περισσότεροι το φοβούνται το διαφορετικό. Είναι πασιφανές. Γιατι τους είναι άγνωστο. Γιατί δεν το έχουν συνηθίσει.
Κάποιοι προκειμένου να μη νιώθουν ξένοι μεταξύ γνωστών, ισοπεδώνουν την εικόνα που για χρόνια έκριναν οι ίδιοι οτι ταιριάζει στον εαυτό τους. Απλά για να ταιριάξουν με τους γύρω τους.
Λίγοι είναι αυτοί που δεν το κάνουν. Και δυστυχώς αυτοί είναι που αναρωτιούνται αν αξίζει να είσαι "μόνος" ενώ παράλληλα είσαι αυτό που πρεπει, που σου αξίζει, που σου ταιριάζει...
Λένε ότι η προσωπικότητα ξεκινάει εκεί που τελειώνει η σύγκριση. Εκει που δεν υπάρχει περιθώριο για σύγκριση. Και απλά συμφωνώ

houston, we have a problem.

Το κείμενο αυτό το βρήκα σε ένα άλλο ιστολόγιο. Έβαλα και γω το χεράκι μου βέβαια...

Εμείς οι έλληνες έχουμε πρόβλημα και στις συναισθηματικές σχέσεις. Σοβαρά θα μου πείς? Εσύ τώρα το κατάλαβες? όχι δεν το κατάλαβα τώρα αλλά τώρα διαπιστώνω πόσο μεγάλο πρόβλημα έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Στον εγκέφαλο.
Δηλαδη όλοι έχουμε πρόβλημα στο αν μας γουστάρει πραγματικά ο άλλος και τι θα πρέπει να πούμε σε αυτόν, τι δεν πρέπει να πούμε, όλο σπόντες υπονοούμενα και μαλακίες στο facebook (που πραγματικά έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη) που μπορεί και ο άλλος να μην καταλάβει ποτέ, στεναχώρια, άγχος, φόβος για την απόριψη που στην ουσια, εγώ όοοολα αυτά τα λέω εγωισμό.
Μια βραδιά μόνο για πήδημα για να έχουνε να λένε. ΚΑΒΑΝΤΖΑ μου έλεγε και μου ξαναέλεγε ενα παιδί και εγω στα πρόθυρα της παράνοιας κόντευα να τον αρχίσω στις γρήγορες. "Εντάξει δε μπορώ να έχω αυτήν που θέλω, μη χάσω και το π....α". Ανωριμότητα λεω εγώ. Δηλαδή δεν έχεις τα @....@ να πιάσεις αυτή που "πραγματικά" θες και να της μιλησεις?? Τόσο άντρας είσαι και δε μπορείς να μείνεις λίγο μόνος σου? Και η πραγματική απάντηση είναι: όχι δε μπορω γιατι θα έρθω σε επαφή με τον μαλάκα τον εαυτό μου και δε με συμφέρει.
Να θέλει ο ένας τον άλλον και μούγκα. Δειλία λέγεται. Τώρα πια έχετε την άλλη στο περίμενε χρησιμοποιώντας σχέδια και τακτικές που θα την κάνουν να ψάχνεται για τον αν σας γουστάρει! Ψάρεμα της άλλης μήπως θέλει κάποιον άλλον ! Όχι βρε μαλάκα αυτή δε ψαχνει σε αντιθεση με σένα που παίρνεις ό,τι κινείται, αυτή περιμένει μπας και ξυπνήσεις. Τακτικές για να κάνουνε την άλλη ή τον άλλον να ψάχνετα αν τους γουστάρουνε ! Εκέι, να ψάχνεται, να ασχολείται με την παρτάρα τους μέχρι να δεήσουν να βρούν το θάρρος! Που μαλακιες δηλαδή, δεν την κάνετε να ψάχνεται, την απογοητεύετε γιατί όταν η κοπελίτσα πάρει χαμπαρι ότι την γράφετε, γίνεται κομμάτια και το χει σίγουρο ότι την ξεγραψατε.
Ρομαντική δεν είμαι, Στον έρωτα πιστευω-δεν πιστεύω. Στην ειλικρίνεια και στις ευκαιρίες όμως πιστευω!Θα μου πείς εσυ είσαι τέλεια? ΟΧΙ ΡΕ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΕΙΜΑΙ αλλά δεν μου αφαιρεί αυτό το δικαιώμα να λέω αυτά που βλέπω.
Και το πιο τραγικό είναι ότι όσοι το διαβάσουν το ρημάδι, δε θα κάνουν κάτι για να το αλλάξουν αλλά θα πουν πάει το χάσαμε το παιχνιδι

τόλμα

Τολμάς ή όχι?
Πες, εκφράσου. Τι σκατά είναι αυτό που σε τρομάζει? Τι νιώθεις? Τολμάς ή όχι?
Πες το χωρίς να το σκέφτεσαι ξανά και ξανά, γιατί αυτό λείπει σήμερα. Η ειλικρίνεια.
Σε ελκύει κάτι? Σε απωθεί? Μη φοβάσαι να το πείς, ούτε να το δείξεις. Ακόμα και αν σε ελκύει και σε κάνει να χάνεσαι στον κόσμο σου.
Όλα αυτά που φοβάσαι και σου προκαλούν πανικό... Αν δεν άξιζαν δε θα σου προκαλούσαν τίποτα. Ούτε φόβο, ούτε τίποτα.
Τί σε φοβίζει? Μήπως χάσεις τον άλλον? Μήπως σε πληγώσει? Μήπως σου πει ψέματα?
Όχι άλλες ανασφάλειες. Τόλμα να νιώσεις περισσότερα απ όσα νιώθει ο άλλος χωρίς εγωισμούς.

Πολλοί κριτικάρουν τον άλλον για την ειλικρίνεια του. Εγώ για τη δειλία του. Εσύ είσαι ο συγγραφέας της ζωής σου και αν δεν αλλάξεις εσύ το κεφάλαιο, η ζωή σου θα παραμείνει η ίδια.

Υπόγεια Ρεύματα - Ασημένια Σφήκα

Elisa - Dancing - Live in London

drama queens &kings

Ποσες φορες πρεπει να πω το κλισε οτι οι γυναικες εχουν εξελιχθει σε ισχυρο φυλο, ενω οι αντρες εχουν παραμεινει οι ιδιοι πρωτογονοι μηχανισμοι...
Παρ'ολα αυτα ομως ενα πραγμα ξερουν να κανουν καλα και αυτοι, σαν κυνηγοι που οριστηκαν απ τη Μαμα Φυση, και αυτο ειναι να εκμεταλλευονται τους υπερβολικους συναισθηματισμους μας που αλλιως οριζονται και ως "καλος στον εγκεφαλο".
Οχι τωρα ειλικρινα... Η ατακα "σε θελω, αλλα δε μπορουμε να ειμαστε μαζι"...Αν την ακουγαμε σε ταινια που ΔΕ διαδραματιζεται στη Βερονα του Ρωμαιου και της Ιουλιετας, ουτε στην Αγια Πετρουπολη της Αννας Καρενινα, αλλα καπου στον σημερινο κοσμο, τι θα μας ελεγε?? Ειμαι σιγουρη οτι θα προκαλουσε γελια. Αντε και αηδια απ τις τοσες φορες που την εχουμε ακουσει στην καθημερινοτητα. Παντως σιγουρα θα εκλαιγες το εισιτηριο που πληρωσες για να ακουσεις και στη μεγαλη οθονη αυτη τη μαλακια που ακους καθημερινα.
Μμμμμμ.... Το μπερδεμα ειναι και λογοτεχνικο και πολιτισμικο τελικα.
Το ευκολο δραμα πουλαει, οι δημιουργοι σαφως και βολευονται, και το χειροτερο??
Οι περισσοτεροι απο μας τους ανεγκεφαλους εχουμε πειστει οτι ο ερωτας πρεπει να ειναι παντα, ή να καταληγει σε δραμα.
Οχι...Δεν ισχυει. Sorry αν σας χαλαω τη δυστυχια, αλλα ο ερωτας ειναι για να περνας καλα, και δεν υπαρχουν πιεσεις και δραματα σε καθε φαση του. Αλλιως ΔΕΝ υπαρχει. Τα υπολοιπα ειναι φθηνες μαζοχιστικες δικαιολογιες. Επιεικως...Ακουτε? Ακουω να λετε.