ηρωες ΔΕΝ υπαρχουν και ειναι αποδεδειγμενο.
Γιατι νομιζετε οτι υπαρχουν μονο στα παραμυθια?Και γιατι λεγονται παραμυθια...Υπαρχει παντα μια χαζη τυπισσα που χρειαζεται να σωθει.Και ολως παραδοξως υπαρχει και ο αναλογος τυπος, που αντιλαμβανεται οτι χρειαζεται τη βοηθεια του και της την παρεχει...Και το χειροτερο και πιο ουτοπικο? Οι δρομοι τους δεν χωριζουν ποτε και για κανενα λογο.Εκει τελειωνει τουλαχιστον. Γιατι? Γιατι αν δεν τελειωνε εκει ο ηλιθιος συγγραφεας θα ηταν αναγκασμενος να περιγραψει στους ενθουσιασμενους (τελικα ανευ λογου) αναγνωστες τη συνεχεια... Περιττο να την πω. Ποσοι παραγοντες μπορει να επηρεασουν τη ζωη ενος ανθρωπου και δη, τη κοινη ζωη δυο ανθρωπων.Η απαντηση? Απειροι. Οποτε παει η τυπισσα που εχρηζε προστασιας και μαζι της και ο τυπος που την εβγαλε απο κει που ηταν. Αντε γεια. Ουτε εζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα, ουτε τιποτα. Ο καθενας τον δρομο του. Η συνεχεια? Ο τυπος, ειναι δηθεν πληγωμενος. Οχι ο ιδιος δηλαδη. Ο υπερογκος εγωισμος του.
Η τυπισσα χτυπιεται και ωριεται για την κακη της τυχη (μαλλον ο τυπος εφταιγε). Γιατι χτυπιεσαι κοπελια? Σου ειπε κανεις οτι πρεπει να αφηνομαστε ολοκληρωτικα πανω σε αλλους? Οχι... Η μηπως οτι πρεπει να βασιζουμε την ευτυχια μας σε "ξενους"... Ουτε αυτο.
Αρα δικια σου η μαλακια. Να επωμιστεις τις ευθυνες τωρα. Και κοιτα αυτη τη φορα να σωσεις εσυ τον εαυτο σου. Και καλυτερα να μη μοιραστω τη θεωρια για το γινεται στη σταχτοπουτα, μετα απ το υποτιθεμενο τελος...