Ποτε δεν καταλαβα τον ορο της λεξης "συναισθημα". Γιατι τον χρησιμοποιουν τοσο πολυ? Τι σημαινει? Εχουμε ολοι? Και αν ναι γιατι διαφερουν τοσο μεταξυ ανθρωπων?
Με τον καιρο εμαθα και τι ειναι, και πολλα παραπανω απ οσα περιμενα. Εμαθα και το σημαντικοτερο. Τον ορο της συναισθηματικης αναπηριας. Απιστευτο? Και ομως υπαρχουν και πολλοι οι οποιοι πασχουν απ αυτο δεν το εχουν αντιληφθει καν...Και οσοι ηταν αρκετα εξυπνοι για να τα καταλαβουν, δεν το αποδεχτηκαν και κρυφτηκαν πισω απ τη φραση "εγω?ειμαι απολυτα φυσιολογικος.δεν εχω ψυχολογικα προβληματα".
Καλα. Και μετα ξυπνησες.
Η συναισθηματικη αναπηρια συνηθως παρατηρειται σε ανθρωπους αρκετα πληγωμενους. Με τον καιρο γινονται ανημποροι να αγαπησουν και να αγαπηθουν, να δεχτουν κριτικη, να δωσουν και να παρουν, και το σημαντικοτερο ανημποροι να παρουν ορθες αποφασεις. Ολα αυτα τα εστερνιζονται με φοντο μια ατερμονη αρνηση να ξεβολευτουν, γιατι θεωρουν οτι αν αλλαξει κατι, θα ξαναπληγωθουν. Και αυτη τη φορα ανεπανορθωτα. Σιγα σιγα υιοθετουν αποψεις, οπως οτι δεν χρειαζονται κανεναν. Μεγιστη αλαζονεια. Η οτι ειναι καλυτερα να αφησουν τα συναισθηματα τους σε αδρανεια, και να βολευτουν σε κατι πιο απλο και ευκολο. Συμβιβαζονται με ανθρωπους που συμβιβαζονται και λατρευουν η μισουν μια εικονα. Περιφερονται μονο με αυτην και ειναι ικανοποιημενοι...
Δεν ειναι ετσι ομως...Συναισθηματα υπαρχουν για να μη τα αφηνουμε σε αδρανεια. Ειναι οπως το σωμα μας. Αν το αφησουμε, μας αφηνει.Ετσι και με τα συναισθηματα μας. Χρειαζονται φροντιδα και οχι παραμεληση.
Καποιον συναισθηματικα αναπηρο τον αναγνωριζεις αν παρατηρησεις οτι δε μπορει να αποδεσμευτει απο εναν κυκλο γυναικων με χαμηλη νοημοσυνη συνηθως που ταιζουν το υπερτροφικο εγω του. Σημαντικο χαρακτηριστικο. Επισης, ειναι ανικανος να εκφρασει τα συναισθηματα του και να δεχτει τα συναισθηματα των κοντινων του. Συνηθως δειχνει απροθυμια για συζητηση λογω της ελλειψης αποψεων και αποφασιστικοτητας. Και ενα αλλο βασικο χαρακτηριστικο τους ειναι οτι δεν αναλαμβανουν ευθυνες...
Ποιος χρειαζεται εναν τετοιον ανθρωπο στη ζωη του? Κανενας νομιζω.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου