"Και ποιος ειναι δηλαδη μη τα παρω??Ποιος ειναι??", η "αδερφη" μου χτυπιεται και προσπαθει να με συνεφερει εδω και κατι μερες. "Εχεις καταλαβει τις δυνατοτητες σου?Ξερεις τι μπορεις να κανεις ή ποσο ξεχωριστος ανθρωπος εισαι?" χτυπιεται η καθηγητρια μου στο χορο. Εγω...στην κοσμαρα μου. Το βαλα στοχο τον τελευταιο καιρο και το χεσα το θεματακι. Ολη μερα εξω. Σχολη, χορος, εξοδος. Μετα απο ατελειωτες ωρες χορου και συζητησης με την "αδερφουλα" μου μπορω να πω οτι καταληξαμε καπου.
Και αμα γουσταρεις φιλαρακι. Αμα δε γουσταρεις, δεν παρακαλαμε κανεναν. Γεια. Η πορτα ανοιχτη και τα σκυλια δεμενα( μακαρι να λυθουν και να σε φανε δηλαδη αλλα τελος παντων).
Συνεχιζει η "αδερφη" μου :"μαλακα σε ζηλευουν, παρτο χαμπαρι". Απανταω εγω: "ειναι δυνατον ρε πουστη να μου τη λενε επειδη κανω χορο??θα πηδηχτω απο κανα παραθυρο με αυτα που ακουω τις τελευταιες μερες".Και ολα αυτα στο ονομα ενος χωρισμου. Του πουστη δηλαδη. Απο ενα σημειο και μετα γελαμε.
Να κανουμε μια περιληψουλα μπας και καταληξουμε καπου...
Πειραζει που με ο,τι και αν καταπιαστω το καταφερνω? Σας ποναει ε? Και ακομα δεν ειδατε τιποτα. Μηπως σας πειραζει που καταφερνω και να ειμαι αληθινη και να πετυχαινω? Και παλι δεν ειδατε τιποτα. Γιατι ΕΓΩ οταν αντιλαμβανομαι τα οποια προβληματα μου δεν το βαζω στα ποδια. Τα αντιμετωπιζω γιατι γουσταρω τα δυσκολα.
Και στην τελικη ποσο περηφανη θα πρεπε να μαι που ασχολουνται τοσοι μαζι μου? :P
"Αχ τι να σε κανω που ο,τι και να κανεις προκαλεις ιντριγκες χωρις να φταις?", μου ειπε μια φιλη προσφατα. Αχ τι να με κανετε, τι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου