κατι ηξερε ο σεφερης και ελεγε οτι ειμαστε τραγικα αυτοδιδακτοι. "σε εναν κοσμο παραλληλων μονολογων". δηλαδη ο καθενας το κοντο του και το μακρυ του...αλλα σου λεω, αλλα μου λες.αλλα λογια να αγαπιομαστε. ο,τι συμφερει τον καθενα. και αν εισαι τυχερος και σου απευθυνουν το λογο. αλλιως στο κλασιμο.
ποσοι προσπαθησαν να με κανουν να το βουλωσω κατα καιρους...
ή ποσοι με αγνοησαν μηπως και ξεχαστω η μηπως και σκασω...
με αυτο το πλευρο να κοιμαστε μαλακες.
εγω δεν ειμαι σαν τα κοριτσακια που ξερεις. δεν παω με τα νερα σου. δεν γουσταρω να δειχνομαι. δεν θα γινω ποτε ετσι. δοξα τω θεω εγκεφαλικα κυτταρα μου εχουν μεινει, και με το παραπανω. ξερεις οτι εχω δικιο. δεν πειραζει...μη το παραδεχεσαι.κρυψου πισω απ το βουλωμενο στομα σου και κατω απ την ομπρελιτσα του γαμημενου φοβου σου. θα παρεις πολλα στη ζωη σου ετσι (οσα πηρες και μεχρι τωρα, δηλαδη τον πουλο). η τυχη ευνοει τους τολμηρους λενε, και ακομα δεν εχω τολμησει τιποτα, πιστεψε με. εσυ ομως σε ποια κατηγορια εισαι?αν δεν εισαι στους χεστηδες, αν δεν εισαι στους μαλακες, αν δεν εισαι στους κομπλεξικους, αν δεν εισαι στους ευθυνοφοβους?
(να ξερεις οτι το μεγαλυτερο βασανιστηριο για εναν κολλημενο ειναι να εχει προσβαση στη ζωη του "κολληματος του". ωραια,τωρα σκασε και βλεπε τι κανω και τι λεω χωρις να μπορεις να αποδεσμευτεις-αυτο για αλλους, ξερουν αυτοι)